Opis: Szafranowa rewolucja w Birmie: reżyseria: Ashin Yevata. Około rok temu poznałem Ashina Yevatę, skromnego mnicha z Birmy (Myanmar). Krótko po naszym spotkaniu pomógł przewodzić masowym protestom, które rozprzestrzeniły się po całym kraju, wzywając do zmian. Birma to jeden z najbiedniejszych krajów świata, zduszony przez własny despotyczny rząd. Bezwzględna Junta praktykuje pracę przymusową, tortury i systematyczne ludobójstwo. W 1988 roku studenci rozpoczęli ogólnokrajowe protesty na rzecz zmian i demokracji. Zakończyły się masakrami ludzi dokonanymi przez ich własny rząd. Szacuje się, że rząd wymordował 3000 własnych obywateli (choć rząd szacuje, że było tylko kilka ofiar). Kiedy Aung San Suu Kyi, laureatka Pokojowej Nagrody Nobla i szefowa Narodowej Ligi na rzecz Demokracji, została wybrana na premiera, rząd umieścił ją w areszcie domowym, gdzie przebywała przez większą część ostatnich dwudziestu lat. Jest kochana przez swoich ludzi jak nikt inny w historii amerykańskiej polityki i porównywana jest do Gandhiego. Kiedy w zeszłym roku rozpoczęły się protesty w odpowiedzi na trudności gospodarcze, wojsko raniło trzech mnichów. Mnisi z Birmy zażądali przeprosin w określonym terminie i wszyscy przyłączyli się do protestu, gdy rząd odmówił. Protesty szybko stały się powszechne, a według niektórych doniesień ponad 100 000 mnichów maszerowało ulicami Rangunu. Po raz kolejny wojsko zakończyło to krwawą represją. Złapali i uwięzili lub zabili mnichów, którzy byli zaangażowani. Ashinowi udało się uciec na granicę birmańsko-tajjską, gdzie tysiące birmańskich uchodźców żyje w obawie przed deportacją i na polecenie skorumpowanej policji. Przekazał mi to domowej roboty VCD w czasie, gdy na ulicach więziono lub zabijano ludzi za choćby robienie zdjęć temu, co dzieje się w kraju. Jego życzeniem było, abym podzielił się tym z jak największą liczbą osób. Zebrał materiał filmowy z tego, co miał on i jego przyjaciele, a także to, co mógł znaleźć w wiadomościach.